جاپاني سنگتراش

مرديا دراهين روچ چه كوها دوك كشّ اِت. كاری سكّ گران اَت. درد و رنجی باز كشّ اِت و ماجبي كمّـك گِپت. چه آ  ، ساهگرين كارا شادمان اَت. يك روچيا آيي دلا چست بيت و گؤشتي: « يا رؤدينوك!» چی بيتگ اَت كه مَنی مالداری كتيِن تا بتوانتين شرّين تهت روانا: « سهرين حريرين پردگاني چيرا بنشتينان!» مَلكی چه آزمانا اير آتك و گؤشتي « تيي دلئ مراد پوره بيت !» دوكتراش مالدار بيت و دولدارين تهت روانا سهرين پردگاني چيرا نِشت. اَچانكا شهرئ سلطان په اودان گؤست. بازين سواری آيي چَپّ و چاگردا روان اِتنت و طلاهين چتر آيي تاجدارين سرا روچَئ برانزاني ديمپان اَت. چه شاهي بند و بساتاني چارگا مالدارين مردئ دِلا طلاهين چتر و شاهي مركب و گاريئ حُبّ پاد آتك ، پدا آهی كشّ اِت و گؤشتي :« واهي كه من شاهي بيتينان!» پدا فرشته چه آزمانا اِير آتك كه: « تيي مراد پوره بيت!» په شاهي رسِت. بازين سواری آيي پشت و ديم و چاگردا روان اِتنت و طلاهين چترا تاجدارين سرا چه روچئ باپاني ديم كپتگ اَت. بلئ زمين چه روچئ تاپگا سچان اَت. كچّاني سبزي ستكنت. شاهئ ديم ملور ترّاِت چه روچئ زوراكيا حسّدئ لوهيگی جوش گپت. پدا په ناكامي اوپّارگا لگّ اِت كه : « اپسوز كه روچ ببيتينان!» مَلك چه آزمانا اير آتك كه :« روچ بی!» مردكو روچی بيت. برز و جهل ، راست و چپ هر نيمگا برانزئ سوچوكين برانزان كچّاني سبزگ سوتك اَنت. و شاهی مزاج گيمرت و بژنيگ بيت بلئ آناگها جَمبريا آيي و زمينئ نياما همديم بيت. دگه سوچوكين برانزان چه آ جمبرا نچّر اِتنت و په زمينا نرس اِتنت. زهر گپت كه چيا جمبِر چه آييا دد تر اِنت. دگه رندی پدا ناشاد بيت و آهی كشّ اِت كه:«اپسوز جمبری ببيتينان!» فرشته چه آزمانا اير آتك و گؤشتي : « هر چی لوتئ ببي!» اَنچو كه جمبر بيت . روچ و زمينئ نياما كنز اِت و روچی سچوكين برانزاني ديمپان بيت. كچّان پدا سبزگا لگّ اِتنت. جمبر هوری دلگين ترمپّان بدل بيت و په هاكئ پشتا ايری دات. كؤران آپ زورت و كاجه مان شيپ و درّ و دشتان رومبان بيت اَنت. كشاران لپاشان و رمگان رؤپان و بَران بيت انت... بلئ مزنين دوكی جوشين موجاني ديما اوشتاتگ ات و پادي سكّ اِتنت و سستی نه مَنِّت. دگه بَری پدا زهـر گپت و تواری جَت كه ای دوك په زورا چه من دد تر اِنت لوتان كه دوكی ببان. مَلَكا په آييا گؤشت كه هر چی لوتئ ببي.!... بلاهين تلاری بيت كه گوات و هؤر و روچا ژند كُت نكت و لهرين توپانانی ديما چه جاها نَكِنز اِت. آناگه بَزّگين مَردی گون تيشگ و آسنان در آتك و بَدّئ كپت. هنچو كه چُنت پَچكی چه چَكّا جدا بيت زهـر گِپت كه «ای دگه كئ بيت؟ گوشيگان چه منا هم زوراكتر اِنت!» پدا اپسوز و اندوهان وجودا جه جَت و آه كشّگا لگّـت كه :« اپسوز چو آييا ببان!» فرشته دگه بَری پدا چه آزمانا اير آتك و گؤشتي : « چو آييا ببئ» پدا سنگتراش بيت ... كاری سَكّ گران اَت... بازين دردي كشّ اِت... بلئ شادمان اَت.

(  نبيسوك« ادوارد دكر هلندي» بدل په بلوچي حاج صابر رئيسي)

 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

لاگرين مُشك و دارين پيتي                               

 هست ات يك روچي يك روزگاری  و هست ات يك كلّگی دورين . ای كلّگَی يك كِرّیا ، يك دهكانی هست ات كه آييا شپ و روچ وتي زمينانی سرا كار كُت. آييا وتي زمين گون گوكان ننگار كت انت. اگر آيي يك جاهی روگيگ ات ، گرا وتي اسپي زين كت و رهادگ گپت. آييا لهتی پس و مُرگ هم هست ات. همی سَوَبا آييا يك دارين پيتيی جور كتگ ات و يك كرِّيا اير كتگ ات و وتي اسپ و گوكاني كاه و كديم  وپه مرگان داني اير كتگ انت.

بلَی دور بدل بيت انت  دهكانا وتي اسپ،  گوك، پس و مُرگ بها كتنت. آييا وتي زمين گون تراكتورا  ننگار كتنت ، آييا په وتي رو و آيا، سواري ماشينی زورتگ ات. آييا دارين پيتي هچ پيما كارمرز نكت و ای هُردين بَچلُكاني هر روچ ليبجاه بيتگ ات.

مدّتی رند بچلكان هم دن و شهراني ليب يله كت و دگه دهكانَی زميناني سرا نشُتنت . ، بلكين وتي لوگاني تها نشت و گون اتاري و دگر ور  ورين تي وي گيمان دلگوش بيت انت . چد و رند هچ كس دارين پيتيَی نيمگا نشت . پيتي دپ بري گواتا پچ كت و بري بند .

يك روچي يك نرين مُشكی لاپَی شوهاز ات و سري مان همی پيتيَی كرّ و گوران كپت و گون مادگين مشكی كه آ هم لاپا شوهازا ات ديكی وارت . ای مادگين مشكَی شومزين چم و اسپتين پوست هنچو شوك و دولدار ات انت كه نرين مُشكَی هوش چه سرا شت . آهان گون يكّادگرا گپ و تالی كت و پجّار بيت انت و دمانی رند هوريگا ليبا لگت انت. ليب كنان و ليب كنان آهاني سر پيتيَی تها كپت ، بلَی آهان هچ سار نيست ات و چه گلا بال ات انت.

اناگها يك ترندين گواتی كش ات و پيتیَی دپيگ گون مزنين تواریا بندگ بيت. هر دويين مشكان چه توارا تُرسِت  و هر يكیا وتا يك كنجیا چير دات. رندترا آهان تهاریَی توكا يكدگرا شوهاز كت و در گپت،بلَی در كپگَی راه اِش هچ نيمگا نديست . آهان زانت كه پيتيَی تها بنديگ بيتگ انت و سكّ باز نگران بيت انت . شرين گپ اش ات كه مشكاني وراكي پيتي تها هست ات و آهان شديگی نَكشِّت.كم كم آهان آدت كت و يك هورين زندی بنگيج اِش كت. ديری نگوست كه آهان بازين چكّ و چوريگی بيت و گل و شادان بيت انت . آهان پهك شموشت كه چه پيتيا دن يك دگه دنيايی هست انت و رژن و روشناييی هست.سالاني سال گوست انت و مشكاني زندَی تها هچ پيمين بدلييی نياتكگ ات. آهان گون پيتيَی تهَی تهارين و بی چست و ايرين زندا هيل كتگ ات و ای زانت و پهم هم نيست ات كه په زندَی گوازينگا دگر ور و پيم بيت كنت . آ دوين مشكان كه رژن و روشني ديستگ ات پبر بيتگ و مرتگ ات انت. بلَی هنچوش كه گوشنت هچ چيز ابدمان نه انت و روچی نه روچی زلور هر چيز بدل بيت. گرا مشكانی بی چست و اير ين زندَی تها يك مزنين اری كپت. ای ارَی سوب ايش ات كه يك هُردكين مشكیا رند په رند چه مستر و كماشين مشكان هنچين جست كت كه كماشين مشكان هچ دابين پَسوی نيست ات. هبرَی بندا هردكين مشكا جست كت : بارين دن چه ای پيتيا دگر دنيايي هست . بارين دن چه ای پيتيا دگر مشك هست ؟ اگان هست آيانی زند چون انت؟ بارين چه ای پيتيا در كپگ بيت؟ و دگه بازين همی ورين چست و پرس كه هچ كسا پسو دات نكت انت . چوناهی كسا هم نزانت انت پرچی كه آ دوين مشك مرتگ اتنت آهان گون هچ كسا،  روچ و روژنَی باروا  گپ نكتگ ات .

مستر و كماشين مشك باز رندا هردكين مشكَی بازين جستان نگيگ بيت انت. پرچی كه آهان په وتا نامی در كتگ ات و مشكاني زانوگر و كواس زانگ بيت انت. بلَی هردين مشكَی چستاني جوابش نزانت انت . ای بی  جوابیا دگر بازين مشكی هم دو دل كتگ ات و كماشي مشكاني گپانی منّگا هب نه ات انت .

ای روگ ات كه دگر اری به بيت بلَی كماشين مشكان زوت  زوتا هكم دات كه هچ كسا هك نيست گون هردكين مشكا گند و نند و گپ و تران بكنت و جار اش جت كه هردكين مشك گنوك انت.

چوناهيا هردين مشكا پيسرا هم بازين هبّ  و واهگی په دگرانی مچلس و ديوانا نيست ات بلَی چد رند آ پهك تهنا بيت و  آييا بازين وراك هم نه وارت . آ چه وتي بازين پگر و كم وراكيا سك لاگر بيتگ ات. هردين مشك مدام رژن و روشنيَی باروا  و چه پيتيا دن دگه دنياييَی باروا پگر كت . آييا يك كُنجی گچين كتگ ات و ای سر و آ  سر شت و آتك.

چه ای هالاتان بازين مدّتی گوست و مشك بازين رو آيان پيتيَی دار هما جاگاها  چيكّينتگ ات  و پهك نازرك كتگ ات. يك روچی چه همی چيكّتگين جاها اندازه  سيچّينی سری يك تُنگی زاهر بيت و چه همی تونگا روچَی برانزی پيتيَی تها آتك.  وهدي كه هردين مشكا روچَی برانز ديست. آيي هيران و هبكه بيت بلَی آييا زانت كه ای يك نوكين چيزّ‍ی و سكّ باز گَل بيت. آيي گون وتي نزورين دست و پادان هردكين تونگَی كِرّ و گوران كؤچَگا لَگّت و تونگي كدر وتي جونا مزن كت. و اشتاپ اشتاپا چه پيتيا در آتك.

آ دگر مشكان هچبر هردين مشكَی نيمگا نه چار ات و همی سوبا آهان نه ديست كه هوردكين مشك چه پيتيا در كپت. وهدي كه آهان سار كت و هردين مشك اِش شوهاز كُت گرا هما تنگ اِش ديست. آهان مستر و كماش هال دات انت كه هردكين مشكا پيتي تُنگ كتگ و در كپتگ. مستر و كماشان زوت زوتا هكم دات كه تنگ بندگ ببيت . پيش چه تونگَی بندگا دگر لهتی مشكا لوتِت كه چه پيتيا در بكپنت بلَی كماشان آهانی جَنَگ و بندی كنگَی  هُكم دات. رند ترا آهان جار جت كه شر زاننت كه دن چه پيتيا هچ نيست انت و هردكين مشك يك دو روچَی تها چه شُد و تُنّا مريت . هور گون ای جارا هُكم ديگ بيت، كه هچ كسا هك نيست انت هردكين مشكَی زندَی باروا، جستانی باروا، و در كپگَی باروا گپ بكنت.

آهانی دنيا چش تينّا سياه ات. پدا هم آهان نه لوتت كه آ هالات بدل ببنت . بلَی هردكين مشكا وتي پسو رستنت و آييا دن چه پيتيا گون روچَی روشناييا، گلاني زبادين بُوا ، كوراني تچوكين آپا و گون شپاني پر استارين آزمانا نوكين زندی بنگيج كت.                    

نوهان بليده - ساربوگ